Dit zijn de ervaringsverslagen (in een notendop) over de eerste zeven succesvol opgeloste allergieën van de deelnemers aan onze praktische cursus "Allergieën oplossen". De verslagen zijn beschikbaar als tekst en video (the video is in german, but has english and spanish subtitles):

Casus 1 - Vroegbloeierallergie

Het eerste geval betrof een pollenallergie, meer precies een vroegbloeierallergie, waarbij de patiënt zich al bijna 20 jaar van het ene pollenseizoen naar het andere sleepte.
Twee kuren desensibilisatie konden de symptomen slechts met de helft verminderen, maar niet oplossen.
De symptomen omvatten tintelingen in de neus en in het gehemelte, rode ogen en vooral ernstige astmatische klachten in sommige gevallen.
Volgens de 5 biologische natuurwetten moet er 20 jaar geleden een ernstige en stressvolle situatie zijn geweest waarin - om het eenvoudig te zeggen - hij zichzelf of zijn territorium bedreigd voelde, iets niet mocht zeggen en iemand die belangrijk voor hem was uit het oog verloor, m.a.w. er was een visuele scheiding - en waarin de pollen tegelijkertijd aanwezig waren.
Hij vond de situatie - een slecht partnerschap geschil tijdens een zeer stressvolle tijd - en heeft nu het experiment overwogen om het op te lossen.
Omdat hij de cursus al had afgerond voordat het pollenseizoen begon, kon hij het experiment nu meerdere keren per week uitvoeren als voorbereiding om zijn onderbewustzijn duidelijk te maken dat de oorzakelijke situatie allang voorbij was en dat de jaarlijkse onderbewuste aanpassingsmechanismen niet langer nodig waren. Dit jaar was hij voor het eerst sinds het begin van de allergie volledig symptoomvrij!


Casus 2 - Lactose-intolerantie

Het tweede geval betreft een intolerantie voor melk en zuivelproducten ofwel lactose-intolerantie gedurende meer dan 20 jaar.
De symptomen waren krampen in de onderbuik met direct ernstige diarree.
De cursist was een natuurgeneeskundige die de cursus bij wijze van spreken met een van haar cliënten deed. Deze allergie was vooral gebaseerd op de vaste overtuiging dat lactoseproducten schadelijk voor haar zijn - vandaar dat het lichaam hierop reageerde met dit verstandige aanpassingsmechanisme om deze schadelijke voedselbrok zo snel mogelijk uit het spijsverteringskanaal te verwijderen. Toen ze zich tijdens de experimenten echter realiseerde dat ze niet reageert op alle lactoseproducten en dat er sprake moet zijn van bepaalde begeleidende omstandigheden, kon ze deze overtuiging in twijfel trekken, waardoor de reactie van het lichaam en daarmee de allergie in verdere experimenten werd opgelost.


Casus 3 - Schok-, emotie- en kniereflexallergie

Het verslag van de casus kan hier als apart verslag worden gelezen.


Casus 4 - Chemische parfums en geurstoffen

We komen nu bij een allergie voor chemische parfums en reukstoffen die al zo'n 15 jaar bestond.
De symptomen tijdens deze geuren of tot aan een daaropvolgende douche waren ernstige slaperigheid, gebrek aan concentratie, een beetje zoals "dronken zijn". Het kon ook beschreven worden als verwarring en desoriëntatie.

In feite was dit geen spoor, zoals vaak het geval is bij allergiediagnoses, maar terugkerende SBS. Met andere woorden, hij werd conflictactief telkens als hij werd blootgesteld aan dergelijke chemische geurstoffen - met twee SBS'en met controlecentra links en rechts in de hersenstam. Dit komt omdat zijn symptomen de zogenaamde hersenstamconstellatie waren (voor een gedetailleerd begrip hiervan zou je het hoofdstuk over constellaties volgens de 5BN moeten bekijken). Hij heeft deze chemische stoffen lange tijd als "gif" waargenomen, dus dit was een geactiveerd SBS, waarbij hij niet in staat was om het gif/gevaar kwijt te raken bij het ruiken (wat de linkerkant beïnvloedt), en tegelijkertijd niet in staat was om de frisse lucht/lucht in te ademen die nodig is voor het leven (wat de rechterkant beïnvloedt). Op dat moment kwam hij in een hersenstamconstellatie met zogenaamde consternatie, of verwarring/desoriëntatie.
En wat was de oorzaak van deze overtuiging dat chemische geurstoffen vergif zijn? Als resultaat van de zoektocht naar de oorzaak schreef hij: Ik heb de veroorzakende gebeurtenis met een heel duidelijk beeld nog in mijn hoofd. Mijn moeder kwam mijn flat binnen toen ik midden twintig was, snoof, ging naar het toilet en tilde het deksel op met de woorden: "Wow, dat toilet stinkt in de hele flat. Weet je wel hoe giftig het is en dat ze MCS (=Multiple Chemical Sensitivity) heeft enzovoort? Sindsdien had hij de overtuiging van zijn moeder overgenomen als een vaste regel.

In een geval als dit is het niet genoeg om een eenvoudig experiment te doen om te ontkoppelen, zoals met een spoor. Hij moest nieuwe overtuigingen vormen dat zulke stoffen niet automatisch giftig zijn omdat andere mensen ze tientallen jaren van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat op hebben zonder vergiftigingsverschijnselen. Of dat hij er op zo'n kort moment resistent genoeg voor is, of dat hij er op elk moment aan kan ontsnappen als hij dat wil. In feite had hij tijdens het heroverwegen van zijn overtuigingen een gelukkig toeval - een positieve ervaring met een chemische geur, waarbij de activering van deze constellatie werd opgeheven. En de allergie was daarmee opgelost.


Casus 5 - Fructose-intolerantie

De volgende casus gaat over fructose-intolerantie gedurende meer dan 10 jaar.
De symptomen waren diarree en winderigheid.

Naar alle waarschijnlijkheid was dit wat we een iatrogene allergie noemen, d.w.z. een allergie die werd veroorzaakt door de diagnose van een arts.
In een moeilijke periode kreeg ze te maken met verschillende spijsverteringsproblemen, omdat er bijpassende speciaalprogramma's terugkwamen. De arts diagnosticeerde haar onder andere met fructose-intolerantie. Je moet je altijd realiseren dat, ongeacht of de diagnose juist is of niet, dit bijna altijd leidt tot de innerlijke overtuiging dat alles met fructose mij in de toekomst zal schaden en dat ik het niet moet eten. Met andere woorden, zo'n diagnose alleen al leidt er vaak toe dat het lichaam in de toekomst reageert met diarree als er "tegen beter weten in" fruit etc. wordt gegeten.
In haar experiment was ze in staat om deze link te doorbreken en zo deze intolerantie op te lossen.

Casus 6 - Appelallergie

Het volgende geval was een typische en "klassieke" allergie, namelijk een allergie voor appels, al meer dan 25 jaar.
Eerder had laseracupunctuur gedurende 2-3 jaar geleid tot het verdwijnen van de symptomen. Helaas kwam de allergie terug. Een volgende autohemotherapie was niet succesvol.
De symptomen waren een schurend/jeukend en branderig gevoel in de keel, evenals zeldzame kortademigheid met moeilijke inademing.

Bij het zoeken naar de oorzaak had hij alleen een onduidelijk gevoel van een situatie tijdens een kinderfeestje waar hij dingen moest eten die hij niet wilde. Met andere woorden, de veroorzakende situatie was niet volledig bekend of zeker, maar hij had wel een startpunt.
Hij deed een oplossingsexperiment met deze situatie, wat leidde tot een vermindering van de symptomen. Toen hij het experiment herhaalde, verdween de allergie en sindsdien kan hij weer zonder problemen appels eten.

Casus 7 - Stralingsallergie

Tot slot de casus die tot nu toe verreweg de moeilijkste en meest complexe was: een allergie voor straling van mobiele telefoons gedurende ongeveer 25 jaar.
Moeilijk omdat de symptomen aan de ene kant alleen bestonden uit zware hoofdpijn, die zelfs met 5BN-kennis verschillende oorzaken kan hebben, waarvan sommige niet gemakkelijk te onderscheiden zijn. En ten tweede omdat de trigger, namelijk de straling van de mobiele telefoon, onzichtbaar en dus onopgemerkt was in de causale situatie aan het begin van de mobiele telefoonperiode.

Onze analyse heeft aangetoond dat er in de oorzakelijke situatie zeer waarschijnlijk een conflictueus gevoel was van "er komt een gevaar op me af dat ik niet kan ontwijken", d.w.z. een gevoel van machteloosheid voor een naderende catastrofe.
Zwelling in het geassocieerde hersenrelais in de frontale kwab oefent vervolgens druk uit op het aangrenzende pericraniale relais - een mechanisme dat vaker voorkomt in verband met migraine en daarom vaker werd waargenomen aan de 5BN-kant.

In feite kon ze zich een dergelijke situatie 25 jaar geleden goed herinneren, toen ze een passagier was op een reis van 3 uur en herhaaldelijk doodsbang was voor een dreigend ongeluk. We vermoeden dat de chauffeur net zijn eerste mobiele telefoon had en dat die de hele reis naast haar had gestraald, zodat deze prikkel - die in haar geval ongetwijfeld geregistreerd kon worden - als een spoor was opgeslagen.
In de experimenten die volgden, maakte ze haar onderbewustzijn duidelijk dat straling van mobiele telefoons niet synoniem is met een dreigende catastrofe waaraan men wordt blootgesteld zonder te kunnen handelen. Dit heeft geleid tot een enorme vermindering van haar symptomen.
In een paar situaties ervaart ze nog steeds mildere symptomen - vermoedelijk omdat ze in de loop der jaren tientallen vervolgconflicten heeft gehad door het gebrek aan begrip voor haar lijden in haar omgeving. Desondanks is het lijden als gevolg van haar allergie voorbij, zodat ze nu zelf haar smartphone kan gebruiken zonder ongemak of klachten.